Birinci Dünya Savaşı'nın en önemli muharebelerinden “Çanakkale Savaşı” öncesinde İngiltere; Çanakkale ya da Balkanlar'da yeni bir cephe açıp İstanbul'u ele geçirerek, Osmanlı devletini Almanya'dan ayırmayı ve kararsız Bulgaristan'ın ittifak devletleri yanında yer almasını önlemeyi düşünüyordu. Bu amaçla İtilaf Devletleri, 12'si İngiliz, 4'ü Fransız olmak üzere 16 muharebe gemisi, 6 muharip, 14 mayın arama-tarama ve 1 uçak gemisinden oluşan donanmayla 19 Şubat 1915 sabahı, ‘Müstahkem Mevki Methal Grubu Bataryaları'na bombardıman başlattı.
TARİHİN AKIŞINI DEĞİŞTİRDİLER
Bombardıman 18 Mart gününe kadar sürdü. 18 Mart günü Çanakkale Boğazı'nı geçmek için bir kez daha harekete geçen İtilaf Devletleri saat 11.15'te büyük bir taarruz başlattı. Önemli gemilerin ilk taarruzda yara almasının ardından savrulan İngiliz ve Fransız donanması, güneye yöneldi. Erenköy mevkiine gelen gemiler, bu kez de Nusret Mayın Gemisi'nin döşediği 26 adet mayınla karşı karşıya kaldı. Mayınlara çarpan gemilerin batması ve yan yatmasıyla tarihin akışı değişti. Osmanlı Devleti kesin zafer elde etti. Bu zafer, Çanakkale'nin geçilmezliğini tüm dünyaya ispat etti.
Ben size taarruzu değil ölmeyi emrediyorum
Çanakkale'yi denizden geçemeyen müttefik orduları, 25 Nisan 1915'te bu sefer de Çanakkale'yi karadan geçmek istedi. Arıburnu ve Seddülbahir bölgesine çıkarma yaptılar. Düşman çıkarmasını haber alan Mustafa Kemal, ordudan emir almayı beklemeden kuvvetlerini harekete geçirdi. 19. Tümen'in öteki alaylarını da emrine alan Mustafa Kemal, etkili bir taarruz başlattı. Kocaçimen Platosu'nun düşmanın eline geçmesi önlendi ve Çanakkale savunmasının temeli atıldı. Mustafa Kemal, o gün Arıburnu kuvvetleri komutanı olarak verdiği emirde şöyle diyordu: Ben size taarruzu emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum. 25 Nisan'da başlayan Çanakkale Kara Savaşları yaklaşık 8 ay sürdü. Ordularımız karşısında direnemeyen müttefikler yüzbinlerce kayıp verdikten sonra geri çekildi.
