Aynur Tattersall Faruk Zabcı’nın vefatının ardından anısına yazdı.Faruk Zabcı’yı kaybettik. Onunla birlikte Londra DHA ofisinde tam altı yıl çalıştım. 2011 Londra Olimpiyatları'nı birlikte takip ederken hali hazırda kendini iyi hissetmediği bir döneme girmişti . Bu yüzden, onun ardından yazmayı bir borç biliyorum. Faruk Zabcı, sessiz ama derin bir iz bırakan, ömrü boyunca kalemiyle ve kamerasıyla tarih yazmış bir insandı. Zor zamanların cesur muhabiriydi. Haber peşinde geçen hayatında, dünya tarihinin en çalkantılı dönemlerine tanıklık etti. Londra’daki yarım asırlık meslek hayatında savaşların, krizlerin ve insani dramların izini sürdü. Ancak sadece izlemekle kalmadı, o olayların kalbine dokundu. Bir muhabir olarak, tanık olduğu her acıyı, sevinci ve korkuyu insanlara aktarmak için hayatını tehlikeye attı.
Zabcı’nın gazeteciliği, sıradan bir meslek değil, adanmış bir yaşam biçimiydi. Onunla birlikte çalıştığım yıllarda gözlemlediğim bu adanmışlığı örnek alarak ben de mesleğimde elimden geldiğince uygulamaya çalıştım . Meslekten vazgeçmeyi düşündüğüm yıllarda “ Sen iyi eğitim almış gerçek gazetecilik yapmış gerçek bir gazetecisin . Ne olursa olsun asla vazgeçme, pes etme mesleğine her zaman ve her koşulda devam et “ dediğini hiç unutmadım unutmadım.
Zabcı meslekte ustalaştıkça, genç gazeteciler için bir öğretmen, bir rehber haline geldi. Londra’da onun yanında yetişen birçok gazeteci, ondan hem meslek aşkını hem de insan sevgisini öğrendi.
Zabcı’nın ardından söyleyecek çok şey var. O, sadece bir gazeteci değil, bir efsaneydi. Haberin peşinde geçen bir ömür, savaşa, acıya, sevince tanıklık eden bir yaşam... Ama onun mirası, sadece yazdığı haberlerde değil, cesareti, insanlığı ve mesleğine olan sarsılmaz inancında yatıyor.
Zabcı, hayatını habere, gerçeği ortaya çıkarmaya adadı. Onun ardında bıraktığı izler, asla silinmeyecek.
Allahtan rahmet yakınlarına sabır diliyorum . Bir dönem birlikte çalışmaktan ve onu tanımaktan büyük onur duydum. Mekanı cennet olsun .